Extracellulaire matrix
Dankzij de weefsel bescherming blijven cellen functioneren
Extracellulaire matrix
De extracellulaire matrix (ECM) is een ingewikkeld netwerk dat is samengesteld uit specifieke eiwitten (bijv. collageen, elastine, fibrilline) proteoglycanen en glycoproteïnen. Onderdelen van de ECM zijn met elkaar verbonden om een structureel stabiele structuur te vormen, wat bijdraagt aan de mechanische eigenschappen van weefsels. De ECM is ook een reservoir van groeifactoren en bioactieve moleculen. Het is een zeer dynamische entiteit die van vitaal belang is en die de meest fundamentele gedragingen en kenmerken van cellen bepaalt en controleert, zoals proliferatie, adhesie, migratie, polariteit, differentiatie en apoptose.
HET REGELSYSTEEM DAT HET HELE LICHAAM DOORDRINGT
Extracellulaire matrix
Het functioneren van de cellen is afhankelijk van het leefmilieu, de directe omgeving van de cel. Dit leefmilieu van de cellen wordt gevormd door wat we de extracellulaire matrix (ECM) noemen. De ECM is echter meer dan bindweefsel alleen, het is tevens opgebouwd uit een uitgebreid netwerk van capillairen (zeer fijne bloedvaatjes, haarvaten genoemd), uiteinden van zenuwen van het autonome zenuwstelsel, en vocht.
De processen die in deze matrix plaats vinden worden aangeduid als de matrix regulatie, het grootste regelsysteem dat het hele lichaam doordringt. De ECM regulatie regelt de aanvoer van voedingsstoffen voor de cellen alsmede de afvoer van afvalstoffen afkomstig van de cellen. Ook alle immuunprocessen vinden er plaats als ook de processen die te maken hebben met weefselherstel.
Daarmee is het verantwoordelijk voor alle basale functies. Eenvoudig gezegd, de extracellulaire matrix is op de een of andere manier bij iedere functie en elk proces in een levend lichaam, betrokken. Onder de juiste omstandigheden zal de matrix heel snel en als één geheel reageren op prikkels. De ECM is via het capillaire netwerk verbonden met het hormonale stelsel en via de perifere zenuwen van het autonome zenuwstelsel met het centrale zenuwstelsel. Aangezien beide regelsystemen met elkaar verbonden zijn op het niveau van de hersenstam, kunnen de hogere regulatie centra ook beïnvloed worden door de ECM.
DE EXTRACELLULAIRE MATRIX BEPAALT DE GEZONDHEID VAN CELLEN
Afstemming tussen cellen en weefsel
Communicatie tussen de extracellulaire matrix en de cellen is de hoofdtaak van dit regelsysteem. Deze communicatie betreft de groei en stabiliteit van de cel zelf. Er is steeds meer bewijs dat de biochemische en biomechanische eigenschappen van de ECM de plasticiteit van kankercellen beïnvloeden en vice versa. Ook mentale veroudering en de ziekte van Alzheimer is direct gekoppeld aan een verminderd regeneratie vermogen in de ECM van zenuwen.
Een andere voorbeeld is de opslag van niet biologische beschikbare mineralen zoals Calcium, Magnesium of Koper, of toxische zware metalen in weefselcellen. Hierdoor raakt ook het functioneren van de cellen in organen verstoord.
Het gezond houden van cellen wordt “remodelling genoemd“. Deze remodelling processen zijn van vitaal belang in de homeostase van het lichaam en maken normale cellulaire functies mogelijk. Als dit proces ontregeld raakt, leidt dit tot pathologische processen en uiteindelijk tot verschillende ziekten. Daarom moet bijvoorbeeld de expressie van ECM-afbrekende proteases zeer strikt worden gecontroleerd en gereguleerd. Als deze balans verstoort raakt ontstaan er ontstekingen en verschillende degeneratieve processen.
De Haar Mineralen Analyse is een systeem analyse die een algemeen beeld geeft van de toestand van de ECM in het lichaam. Als zodanig is het een belangrijk onderdeel van een totale systeemdiagnose omdat het weerspiegelt op welke wijze en in hoeverre verschillende ontregelingen in het lichaam zijn doorgedrongen.