In deze post nemen we u mee naar een vrouw van 52 jaar die kampt met een metabool syndroom: een verstoring van de glucose-insuline stofwisseling, insulineresistentie, en een verhoogde immuunreactie op geoxideerd LDL. De casus laat zien hoe een systeemgebaseerde benadering tot aanzienlijke verbeteringen in haar gezondheid heeft geleid, ondanks een toename in inflammatoire markers. We bespreken de rol van de Ziekte Evolutie Tabel (ZET) uit de Bioregulatory Medicine in het begrijpen van deze complexe ziekteprocessen.
De Casus: Diagnose en initieel behandeltraject
Bij aanvang van de behandeling had de patiënte een BMI van 30,7, een nuchtere insulinewaarde van 1047 pmol/L, een C-peptide van 3,41, en een zeer hoge HOMA2-index van 7,69. Daarnaast waren de antistoffen tegen geoxideerd LDL extreem verhoogd (> 1200), wat wees op een actieve immuunreactie tegen oxidatieve schade in haar lichaam.
Opmerkelijk was dat haar HS-CRP-waarde (een marker voor systemische ontsteking) laag was, ondanks de aanwezigheid van ernstige insulineresistentie en oxidatieve stress. Vanuit een klassiek medisch perspectief zou men verwachten dat een patiënt met deze waarden een hoge HS-CRP zou hebben. Dit riep vragen op over de onderliggende dynamiek van haar ziekteproces.
Systemische Diagnose met de ZET-tabel
De Ziekte Evolutie Model (ZET) biedt een gestructureerde manier om de verschillende fasen van ziektedynamiek te identificeren, van functionele verstoringen tot degeneratieve veranderingen. Bij deze patiënte zagen we dat haar ziekteproces verschillende fasen doorliep:
Excretie fase: Hyperinsulinemie en insulineresistentie wijzen op een verstoring van de metabole balans, waarbij de cellen niet optimaal reageren op insuline.
Inflammatie fase: De aanwezigheid van antistoffen tegen geoxideerd LDL suggereert een immuunreactie op oxidatieve schade, waarbij het lichaam probeert schadelijke stoffen aan te vallen en te elimineren.
Depositie fase: Het lichaam begint met de opslag van lipiden en geoxideerde moleculen in de vaatwanden, wat kan leiden tot atherosclerose en cardiovasculaire risico’s.
Degeneratieve fase: Deze fase kenmerkt zich door weefselschade en functieverlies op cellulair niveau, vaak gepaard gaande met oxidatieve stress en een chronisch laaggradig ontstekingsproces.
De Behandelresultaten: Een tweezijdig verhaal
Na 10 maanden van behandeling gericht op systeemherstel, zagen we significante verbeteringen in de metabole waarden van de patiënte. De BMI daalde naar 28 en de HOMA2-index zakte naar 2,23, met een bijbehorende nuchtere insulinewaarde van 156 pmol/L en een C-peptide van 0,96. Echter, de HS-CRP waarde steeg van 0,6 naar 5,8, wat duidde op een toename in systemische ontstekingen.
Verklaring van de toename in HS-CRP: De rol van het lichaamsherstel
Deze toename in HS-CRP, ondanks de verbetering in haar algehele metabole status, kan worden gezien als een positief teken van herstel. Dit fenomeen kan worden verklaard door het vrijkomen van opgeslagen toxines en ontstekingsmediatoren uit vetweefsel tijdens het gewichtsverliesproces. Het lichaam keert van een degeneratiefase terug naar een actieve inflammatie fase als een onderdeel van het genezingsproces, waarbij ontsteking nodig is om schade te herstellen en weefselregeneratie te ondersteunen.
De kracht van een systeemgebaseerde aanpak
Deze casus onderstreept het belang van een systemische diagnose en behandeling bij het metabool syndroom. De ZET-tabel uit de Bioregulatory Medicine is een krachtig instrument om de voortgang van het ziekteproces te beschrijven en te begrijpen. Het helpt ons om de verschillende fasen van ziektedynamiek te onderscheiden en stelt ons in staat om gerichte interventies toe te passen die verder gaan dan symptoombestrijding.
Door het lichaam te ondersteunen in zijn herstelfasen, kunnen we niet alleen symptomen verlichten maar ook de onderliggende oorzaak van de ziekte aanpakken, wat leidt tot een meer duurzame verbetering van de gezondheid.
Conclusie: Het belang van inzicht in ziektedynamiek
Het begrijpen van ziektedynamiek met behulp van de ZET-tabel is cruciaal voor het ontwikkelen van effectieve behandelstrategieën die zijn afgestemd op de individuele patiënt. In dit voorbeeld heeft een diepgaande kennis van systeemgebaseerde fysiologie en een focus op de onderliggende processen geleid tot opmerkelijke verbeteringen in zowel de glucose stofwisseling als de ontstekingsactiviteit van de patiënte.
Heeft u interesse in een systeemgebaseerde aanpak voor uw eigen gezondheid? Neem contact met ons op voor meer informatie en ontdek hoe deze methode u kan helpen om uw welzijn te optimaliseren.
Tot slot: Hoe communiceren we dit eenvoudig naar de patiënt?
Ons platform maakt gebruik van AI. Hiermee kunnen we eenvoudig op basis van de beschikbare data een samenvatting maken voor de patiënt. Met één druk op de knop wordt de voortgang eenvoudig weergegeven. Het verhoogt de kwaliteit van het werk en de snelheid en eenvoud van uw communicatie van de professional naar de patiënt:
Samenvatting van jouw Gezondheidsprofiel en vooruitgang
Eerder werd bij je vastgesteld dat je te maken had met verschillende gezondheidsklachten. Hieronder een overzicht van wat we toen ontdekten en hoe je situatie nu is veranderd.
Eerste bevindingen:
Lichaamsgewicht en BMI: Bij het begin van je behandeling was je BMI (Body Mass Index) 30,7, wat wees op overgewicht. Overgewicht kan een negatieve invloed hebben op je algehele gezondheid en het risico op verschillende aandoeningen verhogen.
Insulineniveau: Je nuchtere insulinewaarde was toen verhoogd, namelijk 1047 pmol/L. Dit betekent dat je lichaam moeite had om de bloedsuikerspiegel onder controle te houden, wat vaak voorkomt bij insulineresistentie.
C-peptide waarde: De waarde van je C-peptide was toen 3,41, wat aangeeft dat je lichaam veel insuline produceerde, wat typerend is voor insulineresistentie.
HOMA-index: Je HOMA-index, een maatstaf voor insulinegevoeligheid, was 7,69, wat wijst op een ernstige mate van insulineresistentie.
Antistoffen tegen geoxideerd LDL: Er waren hoge hoeveelheden antistoffen tegen geoxideerd LDL (>1200), wat betekent dat je lichaam reageerde op schade aan je bloedvaten, vaak veroorzaakt door oxidatieve stress.
Vooruitgang en huidige status:
Na minder dan een jaar van een behandeling die zich richtte op systeemherstel, heb je indrukwekkende verbeteringen laten zien:
BMI: Je BMI is gedaald naar 28, wat een duidelijke verbetering is in je gewicht en stofwisseling.
Insulineniveau: Je nuchtere insulinewaarde is gedaald naar 156 pmol/L, wat aangeeft dat je lichaam nu veel beter reageert op insuline en de bloedsuikerspiegel beter kan reguleren.
C-peptide waarde: Je C-peptide waarde is ook verbeterd naar 0,96, wat betekent dat je lichaam minder insuline hoeft aan te maken om de bloedsuiker onder controle te houden.
HOMA-index: De HOMA-index is nu 2,23, wat betekent dat je insulinegevoeligheid aanzienlijk is toegenomen en dat je risico op diabetes type 2 flink is afgenomen.
HS-CRP: Een opvallende verandering is dat je HS-CRP (een marker voor ontsteking) is gestegen van 0,6 naar 5,8. Dit kan worden verklaard door het feit dat je lichaam, nu het gezonder is geworden, een actievere ontstekingsreactie vertoont om zich te ontdoen van opgeslagen toxines en om beschadigd weefsel te herstellen. Dit is een positieve stap in het genezingsproces, omdat het aangeeft dat je lichaam nu beter in staat is om op ontstekingen te reageren en herstel in gang te zetten.
Wat betekent dit voor jouw gezondheid?
Deze vooruitgang laat zien dat je lichaam actief bezig is met herstel. Hoewel de stijging in ontstekingsmarkers misschien verontrustend lijkt, is het juist een goed teken dat je immuunsysteem weer actief aan het werk is om onderliggende problemen op te lossen. De afname in insulineresistentie en verbetering in je metabolische waarden betekent dat je veel minder risico loopt op ernstige gezondheidsproblemen zoals diabetes type 2 en hart- en vaatziekten.
We blijven ons richten op verdere verbetering van je stofwisseling, je algehele gezondheid en op het verminderen van ontstekingsniveaus naarmate je lichaam zich verder herstelt.
